Dag 5: Tongeren - Boutersem

• Tongeren - Boutersem: 84 kilometer
• icoonfietsroute: Heuvelroute
• Logies: Guesthouse Biolleke in Boutersem

Gastvrouw Anke van B&B Gaudio XII pakt een muffin en een appelflapje voor ons in. ‘Zelfgebakken, voor tijdens de fietstocht.’ Maar eerst nog even rondkijken in de kleine binnenstad, waar slechtvalken broeden in de kerktoren. Ik ontdek dat er vier dagen geleden een nieuwe Suske en Wiske is verschenen die in Tongeren speelt. In de Standaard Boekhandel is de editie uitverkocht, maar de dame achter de balie herkent mijn teleurstelling en ze leent me haar eigen exemplaar. Met het album De keizerskop op zak, rep ik me naar een terrasje op de markt van Tongeren waar ik, met zicht op het beeld van de stoere Ambiorix begin te lezen, terwijl fotograaf David het Begijnhof bezoekt.

Later dan gepland zetten we koers naar Borgloon en Sint Truiden. We volgen de Heuvelroute, voortdurend op en af, draaien en keren. We fietsen meteen door de boomgaarden, met hier en daar nog klaprozen in de berm. We komen veel perelaars tegen en later ook appelbomen. De peren zijn bijna rijp, de takken van de bomen moeten ongelofelijk sterk zijn om al die peren overeind te houden. Bij de Stroopfabriek spreek ik kort met Odette, die achter de balie van het museum staat. Ze vertelt dat de oogst tegenvalt dit jaar, de peren zijn klein door het slechte weer, en de boeren laten ze langer dan gebruikelijk in de bomen hangen. In de zomer ontbreekt de bloesem in Haspengouw, maar er is voldoende te zien. Zoals het doorkijk-kerkje, een kunstwerk midden in de wei, en het zwevende kapelletje verderop. Met zicht op het kerkje, eten we de appelflappen van onze gastvrouw deze morgen. Na de fruitboomgaarden, komen de akkers, kilometerslang rijden we door akkerland zonder bebouwing, een landschap waar je nog echt alleen kan zijn.

Een wielerkoers voor junioren vindt plaats in Tienen. Het is zaterdagmiddag, de aanmoedigingen van papa’s en mama’s klinken boven het ratelen van de kettingen uit. Een jonge knaap, bijna helemaal in het wit gekleed, is het peloton veel te snel af - een gastje om de onthouden voor later, denken we. Na de koers druipen de verliezers af, vaders drinken een pilsje op het terras. Iets verder op de route door doen wij hetzelfde, want we zijn in Hoegaarden op een zomerse dag, en dus drinken we een Hoegaarden Wit. We fietsen de Heuvelroute en zijn zeker niet de enigen op de fiets; het barst van de dagjesmensen op e-bikes. De terrassen zitten vol. Zelf rijden vandaag nog in een lus naar Leuven; de eerste twintig kilometer van deze etappe, gaan door uitgestrekte graanvelden, goud van kleur, of bruin omdat alles eraf is gehaald. Een torenvalk duikt in de velden voor ons omlaag, op zoek naar zijn prooi. Een waarschuwing wordt middels een bord afgegeven in een bosschage verderop, voor een broedende buizerd; de moeder beschermt haar jongen met goedgemikte uitvallen, en als je pech hebt een klauw in je nek. We fietsen verder door het lege land; soms stuiten we op een hoeve, maar vaak ook minutenlang niet. Een paardenfokkerij komt voorbij, en dan weer die golvende heuvelpaden door weilanden; we kijken ver voor ons uit; een doorzichtig vliegtuigje staat in de verte en herinnert aan de Tweede Wereldoorlog, toen hier een tijdelijk vliegveld was waar vooral de Amerikanen gebruik van maakten.