Dag 4: Maasmechelen - Tongeren

• Maasmechelen - Tongeren 55,7 km
• icoonfietsroutes: Maasroute, Heuvelroute
• Logies: Gaudium XII in Tongeren

Wind blaast ons in het gezicht als we de Kempen achter ons laten, de Italiaanse wijnen van gisteravond zijn naar mijn bovenbenen en kuiten gezakt, denk ik, want ik kom niet echt vooruit. We zetten koers naar Tongeren – de oudste stad van België. Liefst drie van de icoonfietsroutes komen vandaag samen voor ons, want tussen Haspengouw en de Kempen volgen we de Maasroute. Met 55 kilometer de kortste van de negen routes. We rijden over de dijk waar om de paar kilometer een legende staat opgeschreven, zoals de legende van de Duivelskoel; een poel waar ooit een koetsier in verdween, die helemaal tot in de hel belandde via deze poel. Een andere legende gaat over een heerschap dat langs de Maas om het leven zou zijn gebracht. Al die legenden samen vertellen een kleurrijke, smakelijke geschiedenis van dit monotone landschap. We springen even in een pontje, omdat op nog geen vijftig meter ons thuisland Nederland ligt, het dorpje Geulle aan de Maas. De 81-jarige Gerardus staat achter het stuurwiel van het pontje, vrouw Annie zit op een klapstoel naast hem. Nederlanders. ’Ik ga altijd mee,’ zegt Annie. Al zestien jaar zet het stel mensen de Maas over. Vroeger voeren ze op de binnenvaart, ook op de Maas; in zekere zin zijn ze thuisgekomen met dit pontje. Tot vorig jaar kostte de overtocht geld, tegenwoordig is het gratis – vooral de Belgische autoriteiten subsidiëren het pontje. Annie ziet drie kinderen aan boord stappen en snelt naar buiten met een blik spekjes.

In Neerharen valt een vervallen wit huis aan het kanaal op. Een brugwachtershuisje. Ik spreek er Jesse, een jonge Nederlander die samen met compagnon Stijn het brugwachtershuisje pacht. ‘We verbouwen nu,’ zegt Jesse. ‘Maar in april 2025 hopen we open te gaan. Een eethuis met een Italiaanse inslag. Een naam hebben we nog niet, maar we willen eigenlijk iets doen met de oude functie van het huis.’ Twee oude heren uit het dorp komen soms langs om Jesse te vertellen over de geschiedenis van het huis en Jesse zoekt in de dorpsarchieven naar informatie. Mooi om te zien hoe de nieuwe generatie geeft om het verleden, en denkt aan de toekomst. De wind blijft ons in het gezicht blazen als we de Maas allang weer los hebben gelaten en richting Tongeren rijden, waar we de nacht zullen doorbrengen. Maar eerst bezoeken we nog de brug van Vroenhoven, een erg interessant museum gelegen in de brug zelf. Binnen vertellen ze je alles over het begin van de Tweede Wereldoorlog in België.